അഴകുറ്റ ശോഭയാൽ
നിൻ മുഖം വെട്ടിത്തിളങ്ങവേ …..
കണ്ണിമയ്ക്കാതെ
നിന്നെ ഞാൻ നോക്കി നിൽക്കേ…
ചെമ്പട്ടുചേലയ്ക്കു
പിറകേ മറപറ്റി
നീയെന്നെ എത്തി നോക്കീടവേ…
സന്ധ്യേ നീയെനിക്കെന്നും
സ്വന്തമല്ലേയെന്ന്
പ്രണയാർദ്രമായ് ഞാൻ
മൊഴിഞ്ഞ നേരം….
നാണത്താൽ നിൻമുഖം
താഴ്ന്നതെന്തേ…..
വിഷാദത്താൽ
നിൻ മിഴിചുവന്നതെന്തേ
ഇരുളിൻ മറവിൽ
മറഞ്ഞതെന്തേ…മെല്ലെ
ഇരുളിൻ മറവിൽ
മറന്നതെന്തേ…?
അസ്തമയം (കവിത) ✍ റുക്സാന ഷമീർ
