1970 -75 കാലഘട്ടം. തൃശ്ശൂര് പൂരപ്പറമ്പിലെ അന്നത്തെ ഒരു പ്രധാന റസ്റ്റോറൻറ് ആയിരുന്നു റീഗൽ റസ്റ്റോറൻറ്. രാവിലെ പത്തുമണി മുതൽ ഉച്ചവരെ കോളേജിൽ നിന്ന് ക്ലാസ്സ് കട്ട് ചെയ്തു ഒന്നോരണ്ടോ പുസ്തകമായി വരുന്ന...

പാറമേൽ തലതല്ലി അലറും തിരപോലെനീറുന്നു കരയുന്നു താതൻ ഉറക്കനെഅറിയാതെ ദുഃഖങ്ങൾ അലയടിച്ചെത്തുന്നുവിറകൊണ്ടു ദേഹം നെഞ്ചത്തിനൊപ്പമായ് ഓടിയെത്തീടുന്നു മനസ്സിൻറെയോരംഓമന പൈതങ്ങൾതൻ മുഖബിംബങ്ങൾഓമനിക്കാനൊട്ടുമാകാതെ ദിനവുംഓട്ടമാണിപ്പൊഴും നിത്യവൃത്തികളിൽ തങ്കപ്പുലരിയുമായെത്തി ദിനകരൻമങ്കമാരിന്നുമടുക്കളകൾക്കുള്ളിൽസങ്കടപ്പെയ്ത്തിലുമമ്മമാരൊന്നായ്തങ്കക്കിടാങ്ങളെയൂട്ടാൻ ഒരുക്കങ്ങൾ ഇല്ലായ്മ വല്ലായ്മയേതുമറീയ്ക്കാതെചെല്ലത്തിടമ്പുകൾക്കന്നമൂട്ടീടുവാൻവല്ലാതെ കേണു ശ്രമിപ്പിന്നുമമ്മമാർഅല്ലലൊഴിഞ്ഞുള്ള നാളിനായ് പ്രാർത്ഥന വീണുതളർന്ന് ,മരിച്ചെത്ര...

സാമാന്യം തരക്കേടില്ലാത്ത കുടുംബത്തിലെ ഏറ്റവും ഇളയ മകനായിരുന്നു സ്മാൾ സാബു അഥവാ ബേബി സാബു എന്നറിയപ്പെടുന്ന നാല് അടിയിൽ താഴെ ഉയരമുള്ള സാബു. അപ്പനും അമ്മയും സ്കൂളിൽ നിന്ന് വിരമിച്ച അധ്യാപകരായിരുന്നു. പത്താം...

ഞാൻ കാത്തിരിക്കാം ഇനിയും ആ മുഖമൊന്നുകാണാനായ് തളരാതെ കാത്തിരിക്കാംഞാൻആസ്വരമൊന്നു കേൾക്കാനായ് നിലാവിൽ വിരിയുന്ന പൂവിൻസുഗന്ധം പോൽശാന്തമായി എന്നെ തഴുകിയ കാറ്റിലുംനി സാമീപ്യം ഞാനറിയുന്നു മനസ്സിൻറെ മാനത്ത് തെളിയുന്ന പൂർണചന്ദ്രനെപ്പൽഉറങ്ങാത്ത മനമോടെ കാത്തിരിക്കാം ഞാൻനിൻ സുഖമാർന്ന സ്പർശനം നേടാൻ കിളികൾ...

കഞ്ഞി കുടിയ്ക്കുവാനുപ്പുവേണ്ടാത്തവൻകണ്ണീരിലേറെയും ഉപ്പെന്നറിഞ്ഞവൻസമ്പത്തില്ലെങ്കിലും സൗഹൃദമുള്ളവൻസൗഹൃദ സമ്പത്ത് നൻമയായ് കാൺമവൻ! ഓമനമക്കളെ ഓമനിക്കുന്നവൻ'ഓണ'ത്തിലേറെ വിശേഷമില്ലാത്തവൻസമ്പത്തതായ് ധനം കരുതലില്ലാത്തവൻവിദ്യാധനം സർവ്വം എന്നു കരുതുവോൻ. വിദ്യയാൽ നേട്ടമെൻ മക്കളിൽ കാണുവോൻനേരിൻ്റെ പാതയിലെത്താൻ ശഠിപ്പവൻനാളെയെൻ മക്കൾ വളർന്നു വലുതായിഅച്ഛൻ ദരിദ്രനാണെന്നു ധരിയ്ക്കുകിൽ വിദ്യയേക്കാൾ...

ഭിക്ഷയാചിക്കുന്നവൻ ചെറുപയ്യനവനെങ്കിലുംഭക്ഷിക്കാനായ് വിശപ്പകറ്റാനാവതും കേഴുവോൻ ഭക്ഷണത്തിനായ് അലഞ്ഞവൻ നാട്ടിലെല്ലാടവുംഭിക്ഷയായ് ഒന്നും ലഭിച്ചതില്ലിതുവരെ പ്രാകൃതമവന്റെ ശരീരത്തിലാകെ അഴുക്കാർന്നുപിഞ്ഞപ്പറിഞ്ഞേറെ തുച്ഛമായ് തൂങ്ങിയ നിക്കറും പ്രായം ചെറുതാണെങ്കിലുമേറെപ്പഴകി ദ്രവിച്ചപാതിയും കീറയ നിക്കറുമാത്ര,മുടുപ്പില്ലവന്റെമേൽ പാതയോരത്തടുത്തായി തുറന്നേറെപ്രശസ്തമാം ജൗളിക്കടയുടെ മുന്നിലായ് കാണാം മനോഹര വേഷത്താൽ നിൽക്കുന്നുകാൽ ചട്ടയും,നല്ലുടുപ്പാലെ,...

ഒന്നും ചെയ്യാനില്ലാത്തതുകൊണ്ട് വിക്രമൻനായർ വെറുതേ മുറ്റത്ത് കത്തിവീഴുന്ന വെയിൽ നോക്കിയിരുന്നു. വേനൽച്ചൂടിൽ പൊള്ളുന്ന ഉടലിനൊപ്പം ഓർമ്മകളിൽ അയാളുടെ മനസ്സും നീറിക്കൊണ്ടിരുന്നു. ഇടയ്ക്ക് മകളുടെ ഉറക്കത്തിലുള്ള ഞരക്കം കേട്ട് അയാൾ അകത്തെ മുറിയിലേയ്ക്ക് പോയി....

അഹല്യയാം സുന്ദരീമണീഇന്ദ്രനു മോഹിതയായവൾകാമംകൊണ്ടന്ധനായിന്ദ്രനുംകാത്തിരുന്നഹല്യയേ പ്രാപിക്കാൻകാന്തനില്ലാത്തതക്കം പാർത്ത് |മാമുനീവേഷം പൂണ്ടൊരുനാളിൽമോഹപൂർത്തിവരുത്തീയിന്ദ്രൻകണ്ടുവന്നൊരു ഗൗതമനുംമുൻപിൻ നോക്കാതെ കോ പാൽ ശപിച്ചഹല്യയെകല്ലായി മാറുവാൻ .ശ്രീരാമ പാദസ്പർശ്ശത്താലൊരുനാളിലന്നുശാപമോക്ഷവും കൈവരുംനിരപരാധി അഹല്യമാരെത്രനിർഗ്ഗുണന്മാരുടെ ഇരകളായീ ഭീക്ഷാടനംകഴിഞ്ഞെത്തും മക്കളോടായ്ഭിക്ഷയെന്തെന്നറിയാതേകുന്തിയുംപങ്കിട്ടെടുക്കാൻ പറഞ്ഞുപോയീപാലിക്കുവാൻ മക്കൾ മനസ്സുകാട്ടീദ്രൗപതിയങ്ങിനെ പാഞ്ചാലിയായ്ഭ്രാതാക്കളഞ്ചിനും ഭാര്യയായീസഹനത്താലമ്മട്ടിൽസ്വാന്തനമായവളഞ്ചുപേർക്കുംകള്ളച്ചൂതിൽ...

എരിഞ്ഞു തീർന്ന ചിരാതുകൾ ചുറ്റിലും കരിയിലമർന്നു കിടക്കുന്നുണ്ട്. ആരവം ഒടുങ്ങിയിരിക്കുന്നു. ആളുകളും തീവെട്ടിയും അകന്നു പോകുന്നത് കാണാം. മുന്നിൽ വരച്ച കോലം വികൃതമാക്കപ്പെട്ടിരുന്നു. പച്ചയിലകളും, ഉടലിൽ തൂവിയ മഞ്ഞളും കുങ്കുമവും അവിടവിടെ രക്തത്തോടൊപ്പം...

ക്ലാരിനെറ്റ് ചാക്കപ്പൻ രാത്രി സമയം ഇടവകയിലെ വികാരിയച്ചൻ ഉറങ്ങാൻ കിടക്കാൻ തുടങ്ങുമ്പോഴാണ് കപ്യാരുടെ മുട്ടു കേട്ട് വാതിൽ തുറന്നത്. ശയ്യാവലംബിയായ 92 വയസ്സുള്ള പിതാവിന് അന്ത്യകൂദാശ നൽകണമെന്നും പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ചാക്കപ്പന്റെ മകൻ എത്തിയിരിക്കുകയാണ്....

മഞ്ഞു കാലം വന്നെത്തി…കുഞ്ഞൻ ചെടിയുടെ ഇലകളെല്ലാം പൊഴിഞ്ഞു…ഇല പൊഴിഞ്ഞ കൊമ്പുകളുടെ തലപ്പിൽ പുതിയ മുകുളങ്ങൾ തളിർത്തു ….നല്ല ഭംഗിയുള്ള തളിരിലകൾ പുറത്തേക്കിറങ്ങി.. അവൾക്കാകെ കുളിരായി.. അവൾ തന്റെ ഇലകളുടെ ഭംഗി നോക്കിയിരിക്കെ തളിരില തിന്നുവാൻ നുരച്ചു...

നിറ വസന്തംതളിർക്കുന്നൊരാ യുഗത്തിൽ,എന്നും ഉയരേപറക്കുന്ന മാലാഖ പോയകാലത്തിൻ ...

ചിന്തകൾ വെട്ടിത്തിരിക്കും വേലിയാൽമനുജനും കെട്ടിപ്പടുക്കുന്നു മതിൽക്കെട്ടുകൾ! സാമാന്യചിന്തയിൽ പിന്നോക്കം നിൽക്കുംകോമാളി രൂപങ്ങൾ നിഴൽപ്പാവകൾ! കഥയറിയാതെയാട്ടമാടും മരപ്പാവകൾപാവക്കൂത്താടുന്നു കുബുദ്ധിതൻ കൈകളാൽ ചിന്താമണ്ഡലം ശൂന്യമായുള്ളവർക്കാകുമോനവോത്ഥാനത്തിൻ തിരി തെളിച്ചീടുവാൻ? മതചിന്തകൾക്ക് തീപിടിച്ചവൻഭ്രാന്തനായലയുന്നു കൊലവിളി മുഴക്കുന്നു! അരാജകത്വം കാർന്നുതിന്നൊരാ വിചാരങ്ങൾവഴി മാറിടേണം വിവേകത്തിൻ മുന്നിലായ്.. നേർവഴി ചിന്തകൾ...

അനുരാഗ രാവിലെ മധുവിധു ...

ലക്ഷണ വെളുപ്പിനു തന്നെ ഉണർന്നു. ഇന്നു ഒന്നാം വർഷ സുവോളജിക്കാർക്ക് ക്ലാസ് പരീക്ഷ വച്ചിട്ടുണ്ട്. ചോദ്യപേപ്പറുണ്ടാക്കുന്ന തിരക്കിൽ അടുക്കളയിലേക്കു നോക്കി വിളിച്ചു പറഞ്ഞു "അമ്മേ കട്ടൻ കാപ്പി കിട്ടിയില്ല." ദാ കൊണ്ടുവരുന്നു അച്ഛനു കൊടുക്കട്ടെ ആദ്യം. അമ്മ...

പറയാം നമുക്ക്പലവാക്കുകൾപലരോടും പറയാൻപറ്റാത്തതുംപറഞ്ഞ് മടുത്തതുംപറയാതിരുന്നതുംതുറന്നുപറയാൻ ഒരു സങ്കേതം കുടുംബത്തോടുംകൂടപ്പിറപ്പിനോടുംപറയാൻ കഴിയാത്തതുംപറയാനായ് … മനസ്സിന്റെ ദുഃഖങ്ങൾഇറക്കിവെക്കാൻപലപ്പോഴും അത്താണിയായ് പറഞ്ഞാൽ എറില്ലപറയാതിരുന്നാൽ പരിഭവമില്ലമനസ്സിന്റെ സംഘർഷംലഘൂകരിക്കാൻദൈവം നൽകിയ വരദാനമാണ്സുഹൃത്തുക്കൾ കുടുംബ കലഹങ്ങളിലുംജോലി സംഘർഷങ്ങളിലുംമനസ്സിനെ സമതുലിതമാക്കാൻആടിയുലയുന്ന മനസ്സിനെപിടിച്ചുനിർത്താൻ മതിയെന്നു തോന്നുന്ന ജീവിതത്തെമധുരം നൽകി ജീവിപ്പിക്കാൻമടുപ്പ് വരാതെ...

പത്രാധിപരായ സഹോദരൻ അയ്യപ്പൻ, കൗമുദി ബാലകൃഷ്ണൻ എന്നീ പേരൊക്കെ കേൾക്കുമ്പോൾ നമ്മുടെ മനസ്സിൽ ഒരു സങ്കല്പമുണ്ട്. അതിൽ നിന്നൊക്കെ വേറിട്ട് നിൽക്കുന്ന ഒരു കഥാപാത്രമാണ് എൻറെ ഈ പത്രത്തിൻറെ അധിപനായ തൃശ്ശൂർക്കാരൻ എഴുന്നുള്ളി...

കങ്കണപ്പക്ഷികൾ വിണ്ണിൽപ്പറന്ന്ക്രവ്യാദസദ്യയ്ക്കൊരുങ്ങുന്നു.കാർത്തികനാളിൽ-പൗർണ്ണമിച്ചന്ദ്രൻ…പുരിയ്ക്കുമീതെ… ചുവന്നുജ്വലിച്ചു. സൂര്യനെ വിഴുങ്ങുവാൻ പായുന്ന രാഹു…ദാഹമൊഴിയുവാൻ നാവുനീട്ടുന്നു. ധേനുവിനെ രമിക്കുന്ന കഴുതകളും…പൂവും…കനികളും…അകാല ജന്മം. ഗരുഡൻ…മയിലിനെ ഗർഭത്തിലേറ്റി. രക്തം ചുരത്തുന്ന പയ്യുകളെ….കുഞ്ഞുകിടാക്കള് നക്കിത്തുടച്ചു. ദുർവ്വാക്ക് ചൊല്ലിക്കുളക്കോഴികൾരാപ ...

വരണ്ട തോട്ടത്തിലെ വിരുന്നുകാരനെപ്പോലെമരുഭൂമിയിൽ മഴ പെയ്തു തുടങ്ങി. ചുട്ടു പഴുത്ത മണൽത്തരികളെ ഇക്കിളിയൂട്ടിഉരുണ്ടു കളിച്ചു മഴത്തുള്ളികൾപുളകത്താൽ മണൽത്തരികൾ കോരിത്തരിച്ചു. കുതിരപ്പുറത്തു വരുന്നകരുത്തനായ കാമുകനെപ്പോലെമരുഭൂമിയുടെ ഒളിയിടങ്ങളിൽഉന്മാദങ്ങൾ തീർത്തു. തീവെയിൽ ഉപ്പു വിതറി,മുൾക്കാടുകളിൽ അടയിരിക്കാൻ കഴിയാതെവന്ധ്യത തുന്നിച്ചേർത്ത പക്ഷികൾവിരുന്നുകാരനെ നൃത്തമാടി...

തിരുപ്പൂരിലെ ഒരു പ്രമുഖ വ്യാപാരിയായിരുന്നു മാർക്കോസ് മുതലാളി എന്ന് അറിയപ്പെട്ടിരുന്ന മാർക്കോസ് ചൂളപ്പറമ്പിൽ. വ്യാപാരത്തിലും കൃഷിയിലും ഒന്നുപോലെ വിജയക്കൊടി പാറിച്ച വ്യക്തിത്വത്തിന് ഉടമയായിരുന്നു അദ്ദേഹം. പോരാത്തതിന് വലിയൊരു മനുഷ്യസ്നേഹിയും. മാർക്കോസ് മുതലാളിയുടെ ബനിയൻ...

കാത്തിരിപ്പാണ്കുറുമ്പുകൾക്കായ്കഥ പറഞ്ഞെത്തും കുരുന്നുകൾക്കായ് മാറാലകെട്ടിപ്പിടഞ്ഞേയിരിപ്പാണ് ...

ജീവിത ദുരിത പർവ്വങ്ങളെജ്വലിപ്പിച്ചുമുടിയഴിച്ചാടുവാൻ വന്നഉപദേശകർക്ക് നന്ദി.. സാന്ത്വനങ്ങൾ വെറും മരീചിക മാത്രമായിടുമ്പോൾ,ചിന്തകൾ വീണ്ടുമൊരുചിലന്തി വലയാവാതിരിക്കട്ടെ. നിഹാരമണിഞ്ഞ പ്രഭാതങ്ങളെ സ്വന്തമാക്കാനുംചൂടുള്ള രാത്രികളെ പ്രണയിക്കുവാനുംനീക്കിവയ്ക്കുന്നു ഇനിയുള്ള ജീവിതം പാവകനേകാമിനി ജീവിതയാഥാർത്ഥ്യങ്ങളുടെ നൊമ്പരം പേറുന്നചവറു കൂനകളെനനുത്ത കരങ്ങളാലേൽക്കാം സൂര്യാംശുവേമാറോടണയ്ക്കാം സാന്ത്വനം പോലെ.. എന്നിലെ...

ഏതോ മാമരകൊമ്പിൽചേക്കേറുംസ്വർണ്ണനിറമുള്ളപക്ഷീനീപാടുംഅനുരാഗഗാനത്തിൻഈണംമൂളാൻതെക്കൻപൂങ്കാറ്റുംവന്നു നീലരാവിന്റ നിലാമഴയിൽഅലിയുംസ്വർണ്ണമുകുളങ്ങളിൽ ആദ്യാനുരാഗതേൻതുമ്പികൾ മധുനുകരാൻഎത്തുന്നു പൂത്തുവിളയുംകൈതപ്പാടവുംകടന്നുവന്നെത്തിടും താഴമ്പൂവിൻഗന്ധവുംസ്വപ്നരാവിലെ മായാവർണ്ണങ്ങൾവാരിവിതറുംതാമരപൊയ്കയുംമിഴികൂമ്പി നിന്നു പാദസരങ്ങൾകൊഞ്ചിചിരിച്ചുഅഴകിന്റെ മുത്തുമണികൾവിതറിശ്യാമാംബരത്തിന്റ അഴകായ്മഴവില്ലിൻ വർണ്ണവിസ്മയം അനുരാഗലോലയായ് മേഘപാളികൾവെള്ളിക്കൊലുസ് അണിഞ്ഞുഗന്ധർവ്വൻമൂളിയുണർത്തുംരാകൊമ്പിലെ സ്വർഗ്ഗരാഗപക്ഷികളെ മധുരമനോഹര നാദത്തിൽഅലിഞ്ഞുപാടും ഗാനങ്ങൾഈ വിണ്ണിലെ സ്വപ്നതീരങ്ങളിൽ സല്ലപിക്കാൻഎത്തിടുംസ്വർണ്ണതൂവൽപക്ഷികൾഎത്ര രാവുകളിൽധ്യാനലീനയായ്‌നീപാടുംഈരടികളിൽ ലയിച്ചുനിൽപ്പൂ സിന്ധു അനിൽകുമാർ ഭോപ്പാൽ✍

മുഖ പുസ്തകത്തിന്റെ ചുമരിൽ വരക്കുന്ന മുഖമില്ലാതെഴുതുന്ന വാക്കല്ല പ്രണയം. ദിനമൊന്ന് വെച്ചിട്ട് മധുരം നുകർന്നിട്ട് മാനം കവർന്നിട്ട് പോകലോ പ്രണയം ? ഞെട്ടറ്റ് വീഴുമ്പോ പൊട്ടിക്കരഞ്ഞിട്ട് കയറതിൽ തൂക്കി വിടുന്നതോ പ്രണയം ? കൈകൾ കോർത്തിങ്ങനെ ചാരത്തിരിക്കുമ്പോ ഹൃദയത്തിൻ സ്പന്ദനം പകരലാ പ്രണയം...

താന്‍ വരുന്നതും നോക്കി അമ്മ പൂമുഖത്തിരിക്കൂന്നണ്ടാവുമെന്ന് രവിക്ക് ഉറപ്പായിരുന്നു. ഡല്‍ഹിയില്‍ ജോലി കിട്ടിയതിനു ശേഷം നാലാം തവണയാണ് നാട്ടിലേക്ക് വരുന്നത്. പടി കടക്കുമ്പോള്‍ത്തന്നെ കാണാം പൂമുഖത്തിണ്ണയില്‍ പടിഞ്ഞാട്ടു നോക്കിയിരിക്കുന്ന അമ്മയെ..വേഷത്തിനും ഇരിപ്പിനും മാറ്റമുണ്ടാവാറില്ല....

ഐ.ആം .കമ്മിംഗ് .കത്തു വായിച്ച് പാപ്പി കരഞ്ഞു. സന്തോഷക്കണ്ണീർഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് കത്ത് ചുണ്ടോടു ചേർത്തു മുത്തമിട്ടു കൊണ്ടിരുന്നു. ഇന്നത്തെ ദിവസം ഇതെത്രാമത്തെ പ്രാവശ്യമാണെന്നറിയില്ല'തന്നെക്കാണാൻ ദൈവം വരുന്നു എന്നു പറയും പോലെ.തൻ്റെ പ്രിയപ്പെട്ട ബാഞ്ചി.പിരിഞ്ഞു പോയിട്ട്...

ഇനി തുറക്കേണ്ടതില്ലാത്ത ...

നിനയ്ക്കാത്തൊരു നേരത്താവുംമരിച്ചൊരുവൾ അരികിൽ വരിക. പൊടുന്നനെയൊരു നരച്ച മഞ്ഞുമറനമ്മളെ ചൂഴ്ന്നു നിൽക്കുംഅരിച്ചെത്തും തണുപ്പിൽനമ്മളങ്ങനെ ചൂളിപ്പോകും. മഞ്ഞുപാളികളിലൂടെ തുളഞ്ഞെത്തുംഅവളുടെ വെറുങ്ങലിച്ച നോട്ടം.മരിച്ചു പോയവളുടെ നോട്ടംമരിച്ചിട്ടും മരിക്കാത്ത നോട്ടം, പാതി ദഹിച്ച നമ്മുടെ ഓർമയിൽഅവൾ കൈകാലുകളനക്കും .അവൾതൻ കയ്യിൽ കാണാംഉണങ്ങിക്കരിഞ്ഞ...

കാണാൻ അഴകൊത്തവർശാന്തസ്വരൂപർ. വെയിലായാലോവെട്ടിത്തിളങ്ങുമവർ. അവിടെയുമില്ല ഇവിടെയുമില്ലപിന്നെയോ..നിഷ്പക്ഷർ. കൂട്ടരില്ലാത്ത കൂട്ടർകൂട്ടം കലക്കാൻ വിരുതർ. വളർച്ചകളെ മുളയിലേതിന്നുന്നവർ. അവരെ തൊട്ടാലും ചൊറിയുംഅവർ തൊട്ടാലും ചൊറിയും. ഇടവേളകളാനന്ദമാക്കാൻവെറുതെ ചൊറിഞ്ഞുംചൊറിയിച്ചും വാഴുമിവർ. നേട്ടമെന്തെന്ന് ചോദിച്ചാലോ.?ചെറിയൊരു സുഖംഅത്രേയുള്ളത്രേ..! ചൊറിച്ചിൽ അവർക്കൊരുഅലങ്കാരം മാത്രമല്ല., സാധുക്കളുടെ സ്വകാര്യസ്വത്തുകൂടിയാണത്രേ. സ്വന്തം കഴിവിലഭിമാനപുളകിതരെങ്കിലും ചവിട്ടേറ്റൊടുങ്ങാൻവിധിക്കപ്പെട്ടവർ. കണ്മഷി✍