ഇന്നെന്റെ മാനസം തന്നിൽ വിടരുന്നു മുന്നേ കൊഴിഞ്ഞൊരാ ഓർമ്മപ്പൂക്കൾ ! അന്നെനിക്കായില്ലയൊന്നുമേ ചൊല്ലുവാൻ ഇന്നുമറിയില്ലെതിരു ചൊല്ലാൻ ! എന്നുമൊതുങ്ങി നടക്കുമെൻ ശീലവും എന്നമ്മയിൽ നിന്നു പഠിച്ചതാകാം ! ഒന്നും പറയാതെ താതന്റെ വാക്കുകൾ എന്നുമെന്നമ്മക്കു വേദവാക്യം ! എന്നിട്ടുമെന്നമ്മയെത്രയോ കണ്ണുനീർ തന്നെയിരുന്നന്നു വീഴ്ത്തി നിത്യം! ഇന്നും ഞാനോർക്കുന്നുയന്തിമവാക്കുകൾ "എന്നുടെയെല്ലാം...

ഓർമ്മകൾ തിരതല്ലും സാഗരം നോവിന്റെ സുഖമുള്ള ഓർമ്മകൾ നേരിന്റെ നിറവാർന്ന ജീവിതം ജീവന്റെ മണമുള്ള ഓർമ്മകൾ കനിവോലും ഹൃത്തിനുടമയാം ക്ഷമയെന്ന പുണ്യം നിറഞ്ഞിടും പരസ്പര സ്നേഹം പകർന്നിടും ശാന്തത നിറഞ്ഞൊരീ ജീവിതം സാരോപദേശങ്ങൾ നൽകിയെന്നും ആത്മീയഗുരുവായെന്നെ നയിച്ചിടും തളരും നേരമെന്നുമെന്റെ താങ്ങായി തണലായി മാറിടും കരം പിടിയ്ക്കും കുഞ്ഞനുജനായ് മാർഗദർശനമേകും ഗുരുവായ് വീഴാതെ...

ബസിറങ്ങിയാൽ റോഡിന് ഇടതുവശത്തായൊരു പെട്ടിക്കടയുണ്ട് , അതിൻെറ പലകകൊണ്ടുള്ളമറയിലാകെ ചുണ്ണാമ്പിൻെറ വിരൽപ്പാടുകളാണ്, റോഡിൻെറ സൈഡിൽ അവിടവിടായി മുറുക്കിതുപ്പിയതിൻെറ അടയാളങ്ങളും കടയുടെ മുൻവശത്തെ ചെറിയ കയറിൽ മനോരാജ്യവും മനോരയും മംഗളവും സഖിയും സിനിമാനടികളുടെ പടവുമായി നിരന്നു...

അമ്മത്തൊട്ടിലിൽ എന്നെ കണ്ടെത്തിയതിന്റെ തലേന്ന്, തൊട്ടടുത്തുളള പാറമടയുടെ വിള്ളലിൽ, നീണ്ടുചുരുണ്ട് കറുത്ത് കൊഴുത്തൊരു മറുപിളള അനാഥമായിക്കിടന്നിരുന്നതായി , എന്റെ ചരിത്രരേഖയിൽനിന്ന് ഞാനിന്നലെ കണ്ടെത്തി.. മാതൃത്വത്തിന്റെ മരവിച്ചുമരിച്ച , തിരുശേഷിപ്പ് പോലെ .. അതിന്റെ മറ്റേ അറ്റത്ത് എന്റെ അമ്മ ആത്മഹത്യ ചെയ്തിരിക്കും. അല്ലെങ്കിൽ വരരുചിമാരുടെ ചോരക്കുഞ്ഞുങ്ങളെ അനാഥരാക്കി ഇപ്പൊഴും , പെരുവഴികളിൽ ഉപേക്ഷിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കയാവും. പിന്നെ, വായില്ലാ കുന്നിലപ്പന്മാരുടെ കുലങ്ങളിൽ അവരൊക്കെ ഒതുങ്ങിപ്പോയിരിക്കും. ഞാൻ നിന്നു കത്തുന്നു. ഈ തീപ്പന്തംകൊണ്ട് ഞാനിപ്പോൾ ആരെയാണ്...

പുതുയുഗ ദൃശ്യങ്ങളെത്രയെത്ര മാധ്യമങ്ങൾതൻ വ്യത്യസ്ത പാതകൾ ശാസ്തത്തിനുത്തുംഗമെത്തി ശാന്തിയുമുയരത്തിലെത്തിയോ ...?! കലകൾതൻ തോരണം ചാർത്തുന്നവർക്കായ് മാധ്യമ ധർമ്മങ്ങളിൽ പങ്കുചേർന്നൊരുമയായ് ഗുണമുണ്ട് നന്മക്കു കൂട്ടുമുണ്ട് അഗതികളെയറിയുവാൻ അത്താണിയാകുവാൻ അകതാരിൽ തെളിമയുടെ വറ്റാത്ത തീർത്ഥമായ് ജീവകാരുണ്യത്തിൻ സ്ഥാനമുണ്ട്. മറുവശം തിന്മയുടെ ലഹരിയുണ്ട് മാധ്യമധർമ്മത്തിൽ വിഷംകലർത്തും മുതലെടുപ്പുകളുടെ വ്യാമോഹികൾ ദൃശ്യവിസ്മയ ദിഗംബരങ്ങൾ മയക്കും മനസ്സുകളടിമയാക്കും ജീവിതം നാശക്കയങ്ങളാക്കും. പുതുയുഗ സത്ക്കർമ്മധീരരായി വിവേകമുണ്ടാക്കണം ഉണ്മയറിയാൻ ഇല്ലെങ്കിൽ ജീവിതമർത്ഥശൂന്യം. മുകുന്ദൻ കുനിയത്ത്✍

ചെഞ്ചായം പൂശിയ ഒത്തിരി ഭാവങ്ങളുടെ വൈകാരികമായ പകർന്നാട്ടങ്ങളുണ്ട് ഓരോ ജീവിതത്തിലും... കൊഞ്ചി ചിരിച്ചോടി നടന്നവളുടെ നീട്ടിപ്പിടിച്ച കുഞ്ഞിളം കൈകുമ്പിളിൽ നിറയെ കളങ്കമില്ലാത്ത സ്നേഹത്തിന്റെ മഞ്ചാടി ചുവപ്പ്.. കൈകോർത്തു കലപില കൂട്ടി കടന്നുപോയ പാടവരമ്പിൽ എളിമയുടെ ചേറിൻ ചുവപ്പ്... കഥകൾ പറഞ്ഞും തല്ലുകൂടിയും കളിച്ചും ചിരിച്ചും പങ്കുവെച്ച മിഠായി മധുരങ്ങൾക്കിന്നും സൗഹൃദത്തിന്റെ തേൻനിലാവിൻ ചുവപ്പ്... വേർതിരിവിന്റെ വയറ്റുനോവിനെന്നും അശുദ്ധിയാൽ ഒറ്റയാക്കപ്പെട്ടതിന്റെ മടുപ്പിക്കുന്ന...

ചെറിയൊരു വാക്കിനർത്ഥം ഗ്രഹിയാതെ ചെറിയൊരു പാട്ടിന്റ ഈണം അറിയാതെ ചെറിയൊരീ ജീവിത കാലത്ത് പകയോടെ ചിതവരെ ഉള്ളിൽ എരിയുന്ന കനലുമായ് കാറുംകോളു മടങ്ങാതുലയും മനസ്സുമായ് കാകോളം മോന്തി വിഷജ്വാലയിൽ മുങ്ങീ കാറ്റിലകപ്പെട്ടുലയും ചെറുയാനമായെന്നുംകാലം കൊഴിഞ്ഞുപോവുന്നതുമറിയാതെ എരിയും മനസ്സിൽനിന്നുയരുന്ന ധൂമങ്ങളും കരയുവാനാവാതെ ചിരിക്കാനുമാവാതെ കര കാണാക്കടലിൽ ഉഴലുവതെന്തിനായ് കമനീയമാകും ഈ...

ഇത്രനാൾ നീയെന്നെ സ്നേഹിച്ചു, ഇത്രനാൾ നീയെന്നെ സേവിച്ചു, എന്നിട്ടും നിന്നെ ഞാനറിഞ്ഞില്ല അറിയാനിത്രനാൾ തുനിഞ്ഞുമില്ല. ആർക്കോ വേണ്ടി, എന്തിനോ വേണ്ടി, അവർ സുഭിക്ഷരാകാനോടിത്തീർത്തയെൻ ജന്മം, എപ്പോഴുമെൻ ചാരേ ചരിച്ച നിന്നെയറിയാത്ത ഞാനെത്ര ദരിദ്രൻ. പകൽവെളിച്ചത്തിന്നോട്ടം തികയ്ക്കാനെൻ പേശികൾ ബലമാക്കിയതറിയാതെ, ക്ഷീണിച്ചവശനാം നേരങ്ങളിൽ കാറ്റായ് തഴുകി സ്വേദകണം ഒപ്പിയതറിയാതെ, ഉറങ്ങുംവേളകളിലെൻ ശ്വാസം ചലിപ്പിച്ചതറിയാതെ, പ്രാർത്ഥനപ്പക്കിപോൽ കാമം വിഴുങ്ങിയ നാൾകളിലും ചിലന്തിപോൽ...

സ്ത്രീകളാണ് ഞങ്ങൾ സ്ത്രീകളാണ് ഞങ്ങൾ കുടുംബമെന്ന ആലയത്തെ താങ്ങിനിർത്തും ഞങ്ങൾ അബലകൾ ചപലകൾ ഒന്നുമല്ല ഞങ്ങൾ ശക്തിയുള്ള ബുദ്ധിയുള്ള മനുഷ്യസ്ത്രീകൾ ഞങ്ങൾ ഒരുമയുണ്ട് ഞങ്ങളിൽ കരുണയുണ്ട് ഞങ്ങളിൽ പാരീതിനെ സ്വർഗ്ഗമാക്കും സ്നേഹമുണ്ട് ഞങ്ങളിൽ അശരണരെ താങ്ങിനിർത്തും കരങ്ങളാണ് ഞങ്ങടെ ദുഃഖിതർക്കാശ്വസമേകും മനസുമാണ് ഞങ്ങടെ പീഡനത്തെ നഖശികാന്ത മെതിർത്തിടും ഞങ്ങൾ ലഹരിയെ നാട്ടിൽ നിന്നും തുരത്തിടും ഞങ്ങൾ ശാന്തിയോടെ പുലരണം നന്മനാട് പുലരണം വികസനത്തിൻ പാതയിൽ ചുവടുവെച്ചു...

പ്രിയപ്പെട്ട നന്ദിതേ ജനുവരിയുടെ മഞ്ഞിൽ മാഞ്ഞുപോയൊരു വയലറ്റുപൂവാണ് നീ, കവിതയുടെ വർണ്ണത്താളുകളിൽ പ്രതീക്ഷയുടെ ഒറ്റത്തുരുത്താണ് നീ നിഗൂഢതയുടെ മരണനിഴലിൽ തീക്കാറ്റായി നെഞ്ചിൽ വഴി തെറ്റി വന്നണഞ്ഞ കൂട്ടുകാരനിന്നും അജ്ഞാതനായി മേഘപാളികളിൽ ഒളിച്ചിരിപ്പു. മധുരമില്ലാത്ത ദാമ്പത്യത്തിന്റെ കൈയ്പ്പുക്കുടിച്ചിട്ടു കവിതകളിലെല്ലാം പ്രണയത്തിന്റെ കാറ്റ് ആഞ്ഞടിച്ചുകൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു ഇരുട്ടിൽ തനിച്ചാക്കിയ പ്രണയത്തിനു തണുപ്പിന്റെ എകാന്തതയിൽ ജീവന്റെ ചൂടേകി. ആൾക്കൂട്ടത്തിൽ തനിച്ചായ ഈയ്യാം പാറ്റയായിരുന്നു നീ...

ഒറ്റയ്ക്കിരിക്കുവാൻ മോഹമുണ്ടെങ്കിലും ഒറ്റക്കിരിത്തില്ലെൻ മൂകമാം നോമ്പരം . കാണുവാനൊത്തിരി കാഴ്ച്ചയുണ്ടെങ്കിലും കാഴ്ച്ച മറക്കുന്നെൻ കണ്ണുനീർ തുള്ളിയും . കാലമാം ഓർമ്മയിൽ ഒഴുകുന്ന പുഴയുടെ താളവും കാറ്റിൽ പറന്നു പോയി. തേങ്ങിക്കരഞ്ഞെയെൻ ബാല്യമാം കാലത്തെ കണ്ണുനീർ കൊണ്ടും ശപിച്ചു പോയി. ആരുമില്ലാത്ത വിജന വീഥിയിൽ മൂകനായി ഇന്നും നിന്നിരുന്നു. കൂട്ടിനായി തിരയുന്ന പക്ഷിയെ പോലെ ഞാൻ...

അമ്മയുടെ തറവാട്ടിലെ സാമ്പത്തികശേഷി കുറഞ്ഞ ഒരു വീട്ടിലെ ഒരമ്മായി . കണ്ണിൽ നെന്മണി തറച്ചു ഒരു കണ്ണ് കാഴ്ചയില്ലാത്ത പാവംസ്ത്രീ . കണ്ണിലെ കൃഷ്ണമണിയുടെ മുകളിൽ ഒരു മഞ്ചാടിക്കുരുവിനേക്കാൾ വലിപ്പത്തിൽ വെള്ളനിറത്തിൽ ദശ പൊങ്ങിനിൽക്കുന്നു...

സ്നേഹവീട് കേരള കലാസാഹിത്യ സാംസ്കാരിക സമിതിയുടെ ഈ വർഷത്തെ മികച്ച യുവകവയിത്രിക്കുള്ള കുറത്തിയാടൻ പ്രദീപ് സ്മാരക ദേശീയ പുരസ്കാരത്തിന് സുമ റോസ് അർഹയായി. 2023 ജനുവരി 22 ന് എറണാകുളം പിറവത്തുവച്ചു നടന്ന...

കോരിച്ചൊരിയുന്ന മഴയെ മെതിച്ചും വകഞ്ഞും കോടതിയുടെ മുറ്റത്തെ ത്തിയ ശാമുവൽ ഒരു കാൽ വരാന്തയുടെ പടിയിൽ വെച്ച് നനയാത്ത കുറച്ചു ശ്വാസം മുക്കു വിടർത്തി വലിച്ചു കുടിച്ചൊന്നു വിടർന്നു. മഴയെ തടഞ്ഞ കുടയുടെ...

വായിച്ചുനിർത്തി പടിയിറങ്ങിയിടത്ത് തളിർക്കുന്നിതാ വന്മരങ്ങൾ....!! ഒഴിഞ്ഞബെഞ്ചിലെ നനഞ്ഞ നെഞ്ചക-- ത്തുയിർത്തിടുന്നൊരു സൂക്ഷ്മഭാവങ്ങൾ. മുകർന്നും കനവുകണ്ടേറെ ഉള്ളിലുരുവിടാനുണ്ടേറെ മൊഴികൾ. താളുകളനേകം പിന്നിട്ടെങ്കിലും നിദ്രവിട്ടുണർന്നിതാ ബ്രാഹ്മമുഹൂർത്തം.. വാടികൊഴിഞ്ഞു മാഞ്ഞെങ്കിലിന്നിതാ നിനവുകൾ ചാലിച്ചെടുത്തു വസന്തം.. മിടിക്കുന്നുണ്ടതിലിന്നുമേയുള്ളം നിറയ്ക്കുവാൻ തുടുത്ത കനവുകൾ... രവി M. K

സ്വീഡിഷ് കവിയായിരുന്ന ആക്സൽ മാർട്ടിൻ ഫ്രെഡറിക്മുൻതേയുടെ ഓർമ്മകൾക്കു മുൻപിൽ ഈ കവിത സമർപ്പിക്കുന്നു! അന്നാ കാപ്രിയിലെ പൂക്കൾ ഒന്ന് മുൻതേ....... നിൻ്റെ അന്നാകാപ്രിയിലെ പൂക്കളുടെ നിറം വീണ് എൻ്റെനദി ചുവന്നൊഴുകുന്നു! തണൽ വിരിച്ച വഴിയിലൂടെ രണ്ടാത്മാക്കൾ പ്രേതരൂപങ്ങളെ- പോലെ നീങ്ങുന്നുണ്ട്! രാത്രിയെ കുടിച്ചു വറ്റിച്ച് ശവക്കച്ചയുടെ നിറമുള്ള വെളുത്തആകാശത്തിലെ സൂര്യൻ നിൻ്റെ അന്നാകാപ്രിയിലെ...

പ്രണയത്തിൻ്റെ വിശുദ്ധഫലകത്തിന് മേലെ മഞ്ഞുവീണു, കിളിയതിൻ മുഖമുന കൊണ്ട് തൊട്ടു നോക്കിയതെല്ലാം പൂക്കളായി , നോക്കൂ,, നടത്തത്തിൻ്റെ അനക്കങ്ങൾ വേരായതിനെ, കൊഴിഞ്ഞു വീണ തൂവലുകൾ ഇലയായതിനെ പൂക്കളിൻ്റെ ഉള്ളിൽ ബാക്കിയായ ഒരു തുള്ളിയെ, അത്രമേൽ മധുരിക്കുമെന്ന് ഓർത്തോർത്ത് കിടക്കുന്ന അതിൻ്റെ ചെറുമയക്കത്തെ II ഇടവഴിയിൽ എപ്പോഴോ പിഴുതെടുത്ത കല്ല് അതിൻ്റെ ഇനിയും വായിക്കപ്പെടാത്ത ശിരോലിഖിതങ്ങൾ, ബാക്കിയായ വേരുകളിലെന്നപോലെ പിഴുതെടുത്തതിന് ചുറ്റിലും ചെടി മുളച്ചു, പൂക്കൾക്കും ഇലകൾക്കും നാഗരികതയുടെ വട്ടെഴുത്ത് , ഇലകൊഴിഞ്ഞ് പൂവ് കൊഴിഞ്ഞ് കല്ലിനെ മൂടിക്കൊണ്ടിരുന്നു, വായിക്കാൻ ശ്രമിച്ചവരൊക്കെ ശിലയെത്തൊട്ട് ഇലകളെത്തൊട്ട് പൂക്കളെത്തൊട്ട് പുതിയഭാഷയുടെ സ്വകാര്യമറിഞ്ഞു, പ്രണയമറിഞ്ഞു, III തടഞ്ഞതിൻ കല്ലെടുത്ത് കൈവെള്ളയിൽ മുറുക്കെപ്പിടിച്ചു, കല്ല് നിറയെ പൂക്കളുടെ രേഖാചിത്രങ്ങൾ, ഒന്ന് ചെവിയോട് ചേർത്തു കാടിളക്കത്തിൻ്റെ അനക്കങ്ങൾ , ചുറ്റിലും സുഗന്ധം...

*-കാലം 1975 പകൽ. !! കത്തുന്ന വെയിൽ !! വെയിലിന്റെ വിളർത്ത മഞ്ഞനിറം. കൊടും ചൂടിൽ കരിഞ്ഞുണങ്ങിയ ഭൂമിയുടെ, വിണ്ടുകീറിയ വിളർത്ത മുഖം. തളർന്നവശനായ അയാൾ റോഡിനരികിലെ തണല്മരത്തിന്റെ ചുവട്ടിലിരുന്നു. . തോളിൽ നിന്ന് സഞ്ചിയെടുത്തു താഴെവെച്ചു. നെറ്റിയിൽ ഉരുണ്ടുകൂടിയ സ്വേദകണങ്ങൾ കൈത്തലം...

ഇത് വെറും തമാശ അല്ലാട്ടോ.😂 പണ്ട് പണ്ട് നമ്മുടെ ആൾക്കാർ ഗൾഫിലേക്ക് ലോഞ്ചിന് പോയിരുന്ന കാലത്തെ സംഭവമാണ്. ആ സംഭവകഥ ചുരുക്കി പറയാം. ഒരു കമ്പനിയിൽ തൊഴിലാളികളെ ജോലിക്ക്‌ എടുക്കുന്ന രംഗം. മലയാളികൾ അടക്കം ഒത്തിരിപേർ...