🌹 “ഇന്നത്തെ ചിന്താവിഷയം” 🌹 – 2024 | ഓഗസ്റ്റ് | 05 | തിങ്കൾ ✍ പ്രൊഫസ്സർ എ.വി. ഇട്ടി മാവേലിക്കര

ആക്കിത്തീർത്തവർക്ക് ഉള്ളതാണ് അഭിമാനിക്കാനുള്ള അവകാശം
—————————————————————————————————

കുടുംബ സ്വത്തായിരുന്നു ആ ഗിത്താർ. എന്നാൽ, ഏറെക്കാലം ഉപയോഗിക്കാതിരുന്നതുകൊണ്ട് എങ്ങനെയാണതു വായിക്കുന്നതെന്നു പോലും എല്ലാവരും മറന്നു. തലമുറകൾ കഴിഞ്ഞു. ഗിത്താർ എന്താണെന്നു പോലും ആർക്കും മനസ്സിലാകാതെയായി. പൊടിപിടിച്ചു കിടന്ന അത് സ്ഥലം നഷ്ടപ്പെടുത്തുന്ന ഒരു ബാദ്ധ്യതയായി മാറി അവർക്ക്. ഒരു ദിവസം അവരതെടുത്തു പുത്തേക്കെറിഞ്ഞു. ഏറെ നേരം കഴിഞ്ഞ്, മനോഹരമായ സംഗീതം കേട്ട അവർ പുറത്തിറങ്ങി. ഒരു യാചകൻ അവർ പുറത്തേക്കെറിഞ്ഞ ഗിത്താർ വായിക്കുന്നു ; ചുറ്റും ഒട്ടേറെ ആളുകൾ ന്യത്തം ചെയ്യുന്നു. അബദ്ധം മനസ്സിലാക്കിയ അവർ ഗിത്താറിന് അവകാശവാദം ഉന്നയിച്ചു. യാചകനും ജനക്കൂട്ടവും അതു നിഷേധിച്ചു കൊണ്ടു പറഞ്ഞു: ” സംഗീതം അറിയാവുന്നവന് അവകാശപ്പെട്ടതാണ് സംഗീത ഉപകരണം”.

യഥാർത്ഥത്തിൽ, സംഗീത ഉപകരണം എന്നു തരം തിരിക്കേണ്ട എന്തെങ്കിലുമുണ്ടോ ഇവിടെ? എല്ലാ ഉപകരണങ്ങളിൽ നിന്നും സംഗീതം ഉതിരും. കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നവൻ്റെ ഉള്ളിൽ സംഗീതമുണ്ടായിരിക്കണമെന്നു മാത്രം. മാലിന്യങ്ങൾ രൂപപ്പെടുന്നത് അവയ്ക്കുപയോഗമില്ലാത്തതു കൊണ്ടല്ല; അവയുടെ ഉപയോഗം തിരിച്ചറിയാത്തതുകൊണ്ടാണ്. സ്വന്തം ശേഷികൾ തിരിച്ചറിയാതെ പോകുന്നവർ, നാമാവിശേഷമാകുകയേയ ഉളളൂ.

ഉപയോഗമില്ലത്തതൊന്നും എനിക്കു വേണ്ടാ എന്ന ചിന്തയിൽ നിന്നാണ് വലിച്ചെറിയൽ ഉണ്ടാകുന്നത്. എന്നാൽ, ഉപേക്ഷിക്കപ്പെട്ടവയിൽ നിന്നാണ് പല ഉദാത്ത സൃഷ്ടികളും രൂപപ്പെട്ടിട്ടുള്ളത്. അസ്ഥാനത്തു കിടക്കുന്നവയുടെ സ്ഥാനം തിരിച്ചറിയുന്നവരാണ് യാഥാർത്ഥ ശില്പികൾ. അങ്ങനെയുള്ളവരുടെ പുറം
യാചകൻ്റേതാണെങ്കിലും, അകം രാജശില്പിയുടേതാകും. തള്ളിക്കളയപ്പെട്ടവർ പിന്നീടൊരിക്കൽ താരങ്ങളായി വിളങ്ങിയെന്നു വരും. അന്ന് അവകാശവാദങ്ങളുമായി ചെല്ലുന്നതിൽ കാര്യമൊന്നുമില്ല. അക്കിത്തിർത്തവർക്കു മാത്രമുള്ളതാണ് അഭിമാനിക്കാനുള്ള അർഹത.

സർവ്വേശ്വരൻ സഹായിക്കട്ടെ..
എല്ലാവർക്കും നന്മകൾ നേരുന്നു.
നന്ദി, നമസ്ക്കാരം.

പ്രൊഫസ്സർ എ.വി. ഇട്ടി മാവേലിക്കര