🌹 “ഇന്നത്തെ ചിന്താവിഷയം” 🌹 – 2024 | ഡിസംബർ 18 | ബുധൻ ✍ പ്രൊഫസ്സർ എ.വി. ഇട്ടി മാവേലിക്കര

ഒന്നും എൻ്റേതു മാത്രമല്ല
—————————————

ട്രയിൻ യാത്രക്കിടെ, രണ്ടു സുഹൃത്തുക്കൾ തമ്മിൽ കലഹമായി. ഒരാളുടെ കൈവശമിരുന്ന ചോക്കലേറ്റ് ആരുടേത് എന്നതിനെച്ചൊല്ലിയായിരുന്നു തർക്കം. അതു തട്ടിപ്പറിക്കാനായി, രണ്ടാമൻ മുന്നോട്ടാഞ്ഞു. പെട്ടന്നു വാതിൽ പിടിയിലുണ്ടായിരുന്ന പിടിത്തം വിട്ട് , അയാൾ പുറത്തേക്കു വീണു. ഒപ്പം, സുഹൃത്തിൻ്റെ കയ്യിലുണ്ടായിരുന്ന ചോക്കലേറ്റും!

ഏതു കലഹത്തിൻ്റെയും അടിസ്ഥാന കാരണം, ‘എല്ലാം എൻ്റേതു മാത്രം’ എന്ന ചിന്തയാണ്. ആർക്ക്, എങ്ങനെയാണ്, എന്തെങ്കിലും സ്വന്തമെന്നു പറയാനാകുന്നത് ? സ്വന്തമെന്ന് ഒരാൾ കരുതുന്നതെല്ലാം, അതു വസ്തുക്കളായാലും, സ്ഥാനമാനങ്ങളായാലും, മറ്റുളളവരുടേതും കൂടിയാണ് ഭാര്യയും, ഭർത്താവും, അച്ഛനും, അമ്മയും, സുഹൃത്തും, ആരുടേതും മാത്രമല്ല. ആ വേഷം മാത്രമാണു സ്വന്തം. ഒരു ഭർത്താവ്, പലരുടെയും സഹോദരനാണ്, സുഹൃത്താണു്ണ്, മകനാണ്.

പല കഥാപാത്രങ്ങളാകാതെ, ആർക്കും നിലനിൽക്കാനാകില്ല. എല്ലാ വേഷങ്ങളും എനിക്കു വേണ്ടി മാത്രമാണെന്ന സ്വാർത്ഥ ചിന്തയുടെ അശുദ്ധവായു ശ്വസിച്ച്, നാം ശ്വാസം മുട്ടി മരിക്കരുത്. സ്വന്തമെന്നു നാം കരുതുന്ന വസ്തുക്കളെല്ലാം, എപ്പോഴോ മറ്റാരുടേതോ ആയിരുന്നു. നാളെ അതു മറ്റൊരാൾക്കു കൈമാറാനുള്ളതുമാണ്.
ഒരോ സ്ഥാനവും താൽക്കാലിക കൂടാരങ്ങളാണ്. സ്വന്തം കരവലയത്തിനുള്ളിൽ പിടിച്ചു നിർത്താം എന്നു നാം കരുതന്നതെല്ലാം, എപ്പോഴെങ്കിലും ആ വലയം ഭേദിച്ചു പുറത്തു കടക്കും.

പിടിവാശി, ചിലപ്പോൾ നല്ലതാണ്. എന്നാൽ, എന്തിനു വേണ്ടിയാണ് ആ വാശി എന്നതിനെ ആശ്രയിച്ചായിരിക്കുമത്. അനാവശ്യ കാര്യങ്ങൾക്കു വേണ്ടി വാശി പിടിക്കുന്നവരെ സംബന്ധിച്ച് , ഗൗരവമുള്ള കാര്യങ്ങൾ അപ്രസക്തള്ളായി മാറാനാണു സാദ്ധ്യത. ഒരാൾ, താൻ നേടിയ സ്ഥാനങ്ങളുടെയും സ്വത്തുക്കളുടെയും പേരിൽ അഭിരമിക്കുപ്പോൾ, അവ നേടനായി ബലി കഴിച്ച മൂല്യങ്ങളെയും, നിലപാടുകളെയും, ബന്ധങ്ങളെയുംകൂടി കണക്കിലെടുക്കണം. സ്വന്തമാക്കുന്നതൊന്നും ഒരാൾക്കു സ്വസ്ഥത നൽകുന്നില്ലെങ്കിൽപ്പിന്നെ, സ്വന്തമാക്കാനെന്തിനിത്ര വാശി?

സർവ്വേശ്വരൻ സഹായിക്കട്ടെ..
എല്ലാവർക്കും നന്മകൾ നേരുന്നു.
നന്ദി, നമസ്ക്കാരം.

പ്രൊഫസ്സർ എ.വി. ഇട്ടി മാവേലിക്കര