ഓർമ്മകൾ (കവിത)
ഓർമ്മവളർന്നതെ,
വിടെനിന്നുമെന്നോർത്തിട്ട്
ഒരു തന്മാത്രപോലും
ഓർമ്മവരുന്നില്ല.
ഓർക്കുവാനൊരുപാട്
കാര്യങ്ങളുണ്ട്,
ഞാനിവിടെയെത്തുന്നതിൻ
മുന്നേ നടന്നതാണൊക്കെയും.
വന്ന മാർഗങ്ങളിൽ
തായ്വഴി പിരിഞ്ഞതും ,
ആഴങ്ങളിലാഴ്ന്ന്
കോടിജന്മങ്ങളായതും.
കൊന്നതും തിന്നതും
ഉച്ഛിഷ്ടമായതും,പുന:
മണ്ണിൽ ലയിച്ചെവിടയോ…
മഹാവൃക്ഷത്തിനു
ഭോജ്യമായ് തീർന്നതും.
എണ്ണിയാൽതീരാത്ത
ശാപങ്ങളിൽ,
മോക്ഷ ജന്മത്തിനായ്,
ജീർണ്ണിച്ചുമുക്തിവരിച്ചതും.
മഹാനിദ്രയിൽ ഭൂതപിണ്ഡം
കളഞ്ഞുടൻ ഭുവനം ത്യജിച്ചതും
വീണ്ടുമയുതം വർഷങ്ങളോളം,
ഉണർന്നുമുറങ്ങിയും
തുടർന്നൊടുവിലിവിടെ
വന്നെത്തിനിൽക്കുന്നതും,
യെവിടെതുടങ്ങിയെന്നോ
ർത്തിട്ടൊരന്തവുമില്ലാതു
ഴലുന്നു മനനബോധം.
എങ്കിലും പറയാതെവയ്യെന്റെ
ഓർമ്മതൻ സൂക്ഷ്മാണു,
വിലെവിടെയോ……
ഒരുകിളിനാദമായ്,
കർണ്ണികാരത്തിൻ
ശിഖരത്തിലൊരു
കുഞ്ഞുകൊമ്പിൽ,
കവിത,…പാടുംകുയിൽ
നാദമായെന്റെ കാൽപ്പാടുകൾ,
പിന്തുടർന്നീടുന്നു,…..
ഒരു പുണ്യജന്മം!
യുഗാന്തരങ്ങളായ്.
വിവേകാനന്ദൻ കൊട്ടിയം.
(മികച്ച രചന- സംസ്കൃതി & ആർഷഭാരതി)
