🌹 “ഇന്നത്തെ ചിന്താവിഷയം” 🌹 – 2024 | ഒക്ടോബർ 11 | വെള്ളി ✍ പ്രൊഫസ്സർ എ.വി. ഇട്ടി മാവേലിക്കര

കെടാവിളക്കുകൾ ആകാം നമുക്ക്
——————————————————

ദൂരെ നാട്ടിൽ ശില്പകല പഠിച്ചിരുന്ന ഒരു യുവാവ്, തൻ്റെ പഠനത്തിൻ്റെ ഭാഗമെന്നോണം, പൊതുവേദിയിൽ പ്രദർശിപ്പിക്കാൻ അയാൾ താൽപര്യപ്പെടാത്ത ഒരു ശില്പം നിർമ്മിച്ച് തൻ്റെ മുറിയിൽ സൂക്ഷിച്ചു. ഒരിക്കൽ അവൻ്റെ അമ്മ, കുറച്ചു ദിവസം അവനോടൊപ്പം താമസിക്കാൻ എത്തി. അമ്മ തൻ്റെ ശില്പം കാണാതിരിക്കാൻ, അവൻ അത് ഒരു തുണികൊണ്ടു മൂടി കട്ടിലിനടിയിൽ മറച്ചുവച്ചു. മുറി അടിച്ചു വരുന്നതിനിടെ, അമ്മ ആ ശില്പം കാണുന്നതിനിടയായി. അവർ അവനോടു ചോദിച്ചു: “നീ എന്തിനാണാ ശില്പം മറച്ചു വച്ചത്?” “അമ്മ അതു കാണുന്നതു ശരിയല്ലെന്നു തോന്നി”, അവൻ മറുപടി പറഞ്ഞു. അമ്മ അനല്പമായ വേദനയോടുകൂടെത്തന്നെ അവനോടു ചോദിച്ചു: “അമ്മ കണ്ടാൽ ശരിയാകാത്ത കാര്യങ്ങൾ, നീ എന്തിനാണു ചെയ്തത് ?”

തനിമ മാത്രമല്ല വ്യത്യസ്ഥനാകുന്നതിനുള്ള അളവുകോൽ. സഭ്യതയും, ഉപയുക്തതയും, അന്ത:സത്തയുമെല്ലാം, അതിനാവശ്യമാണ്.
എല്ലാ സൃഷ്ടികളും, സാമൂഹിക സദാചാരത്തിൻ്റെ അതിർവരമ്പുകൾക്കുള്ളിൽ കിടന്നു ശ്വാസം മുട്ടണമെന്നല്ല, അതിനർത്ഥം. എന്നാൽ, ആരേയും ബോധ്യപ്പെടുത്താൻ കഴിഞ്ഞില്ലെങ്കിലും, ഒരാളിന് അമ്മയേയെങ്കിലും, തൻ്റെ സദാചാരതലം ബോദ്ധ്യപ്പെടുത്താനാകണം. എല്ലാ അറിവുമുള്ള ആളായതുകൊണ്ടല്ല, ഒരു മകൻ്റെ/ മകളുടെ എല്ലാ ചലനങ്ങളെയും മുൻകൂട്ടി കാണാൻ കഴിവുള്ളയാളാണ് ഒരമ്മ എന്നതുകൊണ്ട് .

ആരും കാണാത്തപ്പോൾ ഒരാൾ എന്താണ്, അതായിരിക്കും യഥാർത്ഥത്തിൽ, അയാൾ. എല്ലാവരുടെയും മുന്നിൽ പ്രദർശിപ്പിക്കുന്ന സ്വഭാവത്തിനും, പ്രവൃത്തികൾക്കും ഒരു സ്വാഭാവിക കൃത്രിമത്വം ഉണ്ടായിരിക്കും. മറ്റുള്ളവരുടെ അംഗീകാരം കിട്ടുമെന്നുറപ്പുള്ളവ മാത്രമാകും, ഒരാൾ പൊതുവിൽ ചെയ്യുക. മറ്റുള്ള പ്രവൃത്തികളെല്ലാം, അയാൾ, ഒളിത്താവളങ്ങളിൽ രഹസ്യമായി ഒളിപ്പിച്ചിരിക്കും. ഇരുട്ടിലും വെളിച്ചത്തിലും, ഒരേ ആളാകാൻ കഴിയുന്നവർക്കു മാത്രമേ, കെടാവിളക്കുകളാകാൻ ആകൂ. അല്ലാത്തവർ, വിളക്കുകളാകുമെങ്കിലും, വെളിമുണ്ടായിരിക്കില്ല.

സർവ്വേശ്വരൻ സഹായിക്കട്ടെ..
എല്ലാവർക്കും നന്മകൾ നേരുന്നു.
നന്ദി, നമസ്ക്കാരം.

പ്രൊഫസ്സർ എ.വി. ഇട്ടി മാവേലിക്കര