🌹 പുത്തൻ പുലരി 🌹 മിനിക്കഥ. ✍സ്റ്റാൻലി എം.മങ്ങാട്

ഡിസംബറിൻ്റെ അവസാന രാത്രിക്ക് ശൈത്യം കൂടുതലായിരുന്നു. മഞ്ഞു പൊഴിഞ്ഞു റോഡു മുഴുവൻ തണുത്തു കിടക്കുകയാണ്.

സഞ്ചു സുഹൃത്തുക്കളുമായി പുതുവത്സരത്തിൻ്റെ ആഘോഷങ്ങൾക്ക് വിരാമമിട്ടു കൊണ്ട് വീട്ടിലേക്ക് നടന്നു.

പെട്ടെന്നാണ് തെരുവ് വിളക്കിൻ്റെ വെളിച്ചത്തിൽ സഞ്ചു ആ കാഴ്ച കണ്ടത്. ഒരു പടുവൃദ്ധൻ വേച്ചു വേച്ചു വടിയുമിടിച്ചു നടന്നു വരുന്നു. കമ്പിളി പുതയ്ക്കാത്തതിനാലാവണം അയാൾ നന്നേ വിറയ്ക്കുന്നുണ്ട്.

സഞ്ചു ഓടി അയാളുടെ സമീപമെത്തി. വയറുവിശക്കുന്നതുകൊണ്ടാവാം അയാൾ കയ്യിലിരുന്ന ചോറ്റുപാത്രം സഞ്ചുവിൻ്റെ നേരെ നീട്ടി. പിന്നീട് വളരെ പ്രയാസപ്പെട്ടയാൾ തണുത്ത തറയിലിരുന്നു.

വഴിയിൽ കത്തുന്ന തെരുവിളക്കുകളിൽ പരിസരം വിജനമായി കണ്ടു. സഞ്ചു അവൻ്റെ വീട്ടിലേയ്ക്കോടി. ഒരു കവർ ബ്രഡ്ഡും, ചീസ്സുമായി വൃദ്ധൻ്റെ സമീപമെത്തി. അയാൾ ബ്രഡ് ഭക്ഷിച്ചു.

ഒരു കക്ഷണം കഴിച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അയാൾ ഒരു കൃതജ്ഞതാ ഭാവത്തോടെ സഞ്ചുവിനെ നോക്കി. വീണ്ടും ഒരു കക്ഷണം കൂടി സഞ്ചു കഴിപ്പിച്ചു. പിന്നീട് വിതുമ്പി കൊണ്ട് എന്തോ പറയുവാൻ തുടങ്ങി. പെട്ടെന്ന് വൃദ്ധൻ്റെ ശബ്ദം തൊണ്ടയിൽ നിലച്ചുപോയ പോലെ തോന്നി.
“എന്താ… വല്യപ്പച്ചാ.. എന്താ.. എന്തു വേണം. ?”
സഞ്ചു സഹതാപത്തോടെ ചോദിച്ചു.
” ഇന്ന്.. ഇന്നെൻ്റെ ജന്മദിനമാണ് ”
വൃദ്ധൻ ഈറൻ കണ്ണുകളോടെ പറഞ്ഞു. സഞ്ചുവിന് വല്ലാതെ വിഷമം തോന്നി. വ്യദ്ധൻ്റെ തലയിലെ കീറത്തൊപ്പിയും, ഷർട്ടിൻ്റെ കീറ്റലുകളും കണ്ടു അവൻ്റെ മനസ്സ് നൊമ്പരപ്പെട്ടു.

സഞ്ചു വൃദ്ധനെ മെല്ലെ പിടിച്ചുയർത്തി. അയാൾ വടികുത്തി എഴുന്നേറ്റു നിന്നു. തോളിൽ കയ്യിട്ടു പിടിച്ചു വൃദ്ധനെ വീടിൻ്റെ മുന്നിൽ കൊണ്ടുവന്നു.

അടഞ്ഞുകിടന്ന വാതിലിൽ അവൻ മെല്ലെ മുട്ടി വിളിച്ചു. മമ്മിയാണ് എഴുന്നേറ്റു വന്നു ഡോർ തുറന്നത്.
“എന്താ… മോനെ.. ഇതാരാ…?”
മമ്മി ചോദിച്ചു.
” പാതിരാത്രിയിൽ വിശന്നു വന്നൊരു അതിഥി ”
സഞ്ചു സാകൂതം പറഞ്ഞു.

മമ്മിക്ക് കാര്യങ്ങൾ മനസ്സിലായി. ഫ്ലാസ്ക്കിൽ നിന്നും വെള്ളമെടുത്തു മമ്മി ചായ കൂട്ടി വൃദ്ധന് നൽകി. ഗ്ലാസ് കയ്യിൽ പിടിക്കുമ്പോൾ വിരലുകൾ വിറയ്ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ചായ ചുണ്ടോടടിപ്പിച്ചമ്പോൾ ചുണ്ടുകൾ വിറയാർന്നു. എങ്കിലും ആവി പാറുന്ന ചായ പെട്ടെന്നു തന്നെ വൃദ്ധൻ കുടിച്ചു തീർത്തു.

ചായ കുടിക്കുമ്പോഴാണ് ഡാഡി എഴുന്നേറ്റു വന്നു നോക്കിയത്. ആ കാഴ്ച കണ്ടപ്പോൾ ഡാഡിയുടെ മുഖം മ്ലാനമായി. വൃദ്ധൻ്റെ ജന്മദിനമാണെന്ന് അറിഞ്ഞപ്പോൾ ഡാഡി വീട്ടിലെ ഡൈനിങ് ഹാളിലേയ്ക്ക് വൃദ്ധനെ കൊണ്ടു വന്നിരുത്തി. പിന്നീട് മമ്മിയോടു പറഞ്ഞു :
“നീ കേക്ക് മുറിക്ക് നമുക്ക് ഈ ജന്മദിനം ആഘോഷിക്കണം.”
മമ്മി കേക്കെടുത്തു പാത്രത്തിൽ വച്ചു കൊണ്ടുവന്നു.

വിറയാർന്ന കൈകളാൽ വൃദ്ധൻ കേക്ക് മുറിച്ചു. ഞങ്ങൾ മൂവരും മംഗളഗീതങ്ങൾ പാടി കൈകൊട്ടി അഭിനന്ദിച്ചു.

പെട്ടെന്നായിരുന്നു വൃദ്ധൻ്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകിയത്.
“എന്താ.. എന്തു പറ്റി ?”
ഡാഡി ചോദിച്ചു.
“ഇരുപതു വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം ഇന്നാണ് എൻ്റെ ജന്മദിനം ആഘോഷിക്കുന്നത് ”
വൃദ്ധൻ പറഞ്ഞു.
” വീട്ടിൽ ആരുമില്ലേ.?”
ഡാഡി വീണ്ടും ചോദിച്ചു.
” എല്ലാവരും ഉണ്ടായിരുന്നു. മൂന്നാൺമക്കൾ. ഭാര്യ നേരത്തെ മരിച്ചുപോയി. സ്വത്തുക്കൾ മക്കൾക്കായ് വിൽപത്രമെഴുതി. പിന്നീട് വൃദ്ധസദനത്തിലും, അവിടെ നിന്നും വഴിത്തിണ്ണകളിലുമായി ജീവിതം വഴിമാറി.”
വളരെ വിഷമത്തോടെ വൃദ്ധൻ ജീവിതം വിവരിച്ചു.

ഒടുവിൽ യാത്ര പറഞ്ഞിറങ്ങുമ്പോൾ വൃദ്ധൻ വീണ്ടും കരഞ്ഞു. മുണ്ടിൻ തലപ്പു കൊണ്ട് കണ്ണുതുടച്ചു.
“എൻ്റെ ജന്മദിനം ആഘോഷിച്ച നിങ്ങളെ മറക്കില്ലൊരിക്കലും”
പടി ഇറങ്ങുമ്പോൾ വൃദ്ധൻ പറഞ്ഞു.

ഡാഡി കൊടുത്ത കമ്പിളി പുതച്ചു റോഡിലേയ്ക്ക് ഇറങ്ങുമ്പോൾ സമയം മൂന്നു മണിയോടടുത്തു.
വാതിൽ അടച്ചു മമ്മി വരുമ്പോൾ ഡാഡി പറഞ്ഞു :
” ഇത്തരം കരുണയുടെ കടാക്ഷങ്ങൾ ഒരു പക്ഷേ കുറച്ചു നാളുകൾകൂടി ജീവിക്കാൻ അവർക്ക് പ്രേരണ നൽകും”
” അതു മാത്രമല്ല. ഈ കാലഘട്ടത്തിൽ ഇത്തരം ജീവിതങ്ങളിലേക്ക് ആരും എപ്പോൾ വേണമെങ്കിലും വന്നു ചേരാം” മമ്മി പറഞ്ഞു.

(മലയാളിമനസ്സിലെ എല്ലാവർക്കും പുതുവത്സരാശംസകൾ നേരുന്നു.🙏🌹)

സ്റ്റാൻലി എം.മങ്ങാട്