“നേരായ കാര്യം” (കവിത) ✍പേരാമംഗലം ഗോപി

തനിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ ആരുടെയൊ ക്കെയോ മുഖങ്ങൾ തെളിഞ്ഞു വരും... നേരം ഉച്ചതിരിയുന്നു തറവാട്ടിലെ വല്യമ്മ വെറ്റിലപാത്രത്തിൽ അടക്ക നന്നാക്കി വെയ്ക്കുന്നു...... "എന്തൊരു വെയിലാ അമ്മുട്ട്യേ.... പയേ പോലെ വെയിലത്തിറങ്ങി നടക്കാനൊന്നും വയ്യട്ടോ.... " നടുപ്പുരയിലെ ബീവാത്തുമ്മയാണ് പ്രായം 70...

ദേഹവിയോഗം മർത്ത്യജന്മം അന്ത്യമാകുകിൽ ദിവ്യമാം, അർത്ഥപൂർണ്ണമായ്, ഉണ്മയാണാർക്കും ദേഹമവസാനം ചിതയിലായൊരുക്കിയടക്കുന്നു ദൃഢതയും, വീര്യവും ചിന്തിച്ചരുമയാം സന്മനം ജഢമായി ചിതയിലായഗ്നിക്കിരയായി പട്ടടയിലമരും നിമിഷമോർത്താൽ ചാരുതമാം ചെറുപുഞ്ചിരി പോലുമേ ചാരമായ് തീരുന്ന നിമിഷം. ആത്മബന്ധനമേറും മനസ്സുകൾ മൺമറഞ്ഞീടിലും ആരിലും നൊമ്പരം അഭിനിവേശവുമേറ്റം കെട്ടടങ്ങീടുന്നു കാലംകഴിഞ്ഞാലും കരുതലായകതാരിൽ നിഴലായി കാണും മനോഗതി സ്മരണകളനേകമായ് സന്മനം നിതാന്തമായ് ബ്രഹത്വമായ് തളിരിട്ടു മറ്റേതാനും മനസ്സിലും കർമ്മബോധവുമകന്നു ജഢമായ മർത്യനേറെ ധന്യമായ് സാധ്യമായുള്ളതെല്ലാം കരസ്തമായ് നേടിയും, സാഹസമേറെ ഉരുവാക്കി സ്വായത്തമാക്കിയവയെല്ലാം കാലം...

വീണ്ടുമീ വഴിത്താരയിൽ സ്നേഹ പുഷ്പമായ് നീ വന്നത് എന്നോട് പ്രണയം ഉള്ളതിനാലല്ലേ? ആരോടും പറയാത്ത എന്തോ സ്വകാര്യം മൊഴിയുവാനായി നീയെൻ അരികിൽ എത്തിയില്ലേ? ഭാവങ്ങളിൽ ആർദ്രമായ മൗനമെന്ന പുതുവസ്ത്രമണിഞ്ഞെന്നെ നീ തളർത്തിയതല്ലേ? അധരത്തിലെ മൊഴികൾക്കായും നിൻ മിഴിയിലെ അനുഭൂതിയാം ദർശനത്തിനായും ചുണ്ടിലെ പുഞ്ചിരിതൻ നറും തേനായും അരികിൽ ഞാൻ കാവലായ് എത്തിയില്ലേ? മറുവാക്കൊന്നും മിണ്ടാതെ ഹൃദയത്തിൽ...