🌼നൂപുരധ്വനികൾ🌼(കവിത)

കാവ്യാംഗനേയാത്മഹർമേ
ശാലീനമോഹിനി…
മഴവില്ലിന്നേഴുവർണ്ണത്തിന്നഴകാർന്ന പുടവഞൊറിഞ്ഞുടുത്ത് …..

പ്രിയതേനീയെൻഹൃദത്തിൻ
ഗോപുരനടയിൽ സുസ്മിതവദനയായ് ലാസ്യമാടാനണയുകയില്ലേ
നൂപുരധ്വനികളുമായ് …..

നെറ്റിയിൽമാലേയമണിഞ്ഞ് പ്രദക്ഷിണംവയ്ക്കുന്ന
നിൻമൃദുപാദമുദ്രതൻ
മഞ്ജീരധ്വനികൾ കേട്ടലിഞ്ഞുചേർന്ന്
ആയിരംജന്മം നിന്നെസ്നേഹിച്ചാലും
കൊതിതീരില്ലെനിക്കാ നിമിഷങ്ങളെ …..

നിനക്കായ് കരുതിവച്ചതങ്കനൂപുരവും
കണ്ണുനീർചാലിച്ചെഴുതിയ പ്രണയകാവ്യവും
ഉൾക്കാമ്പിൽനിറയും കദനഭാരത്താൽ
എൻമനതാരിലൊളിച്ചുവച്ചു ….

ആർദ്രസ്മിതംതൂകിയ
നിൻമുഖപ്രസാദത്തിലാദ്യം നൽകിയ
സ്നേഹപരിരംഭണത്തിൻ തെറ്റിനാൽ
സ്വയംമൗനം വരിച്ചിന്ന് മരിച്ചിടവേ
ഒരിക്കൽക്കൂടി നിൻ നൂപുരധ്വനികൾകേൾക്കാൻ
മോഹിക്കുന്ന പാഴ്ജന്മം ഞാൻ…..

   🌼ജയന്തിശശി✍️