സ്വാർത്ഥത (കവിത)

തനിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ ആരുടെയൊ ക്കെയോ മുഖങ്ങൾ തെളിഞ്ഞു വരും... നേരം ഉച്ചതിരിയുന്നു തറവാട്ടിലെ വല്യമ്മ വെറ്റിലപാത്രത്തിൽ അടക്ക നന്നാക്കി വെയ്ക്കുന്നു...... "എന്തൊരു വെയിലാ അമ്മുട്ട്യേ.... പയേ പോലെ വെയിലത്തിറങ്ങി നടക്കാനൊന്നും വയ്യട്ടോ.... " നടുപ്പുരയിലെ ബീവാത്തുമ്മയാണ് പ്രായം 70...

നേരു പറയട്ടെയെന്റെയുള്ളിൽ ആരോടുമില്ലൊട്ടു പരിഭവവും ! നേരായി ചൊല്ലും ഞാൻ കണ്ട കാര്യം ആരോ ചിലർക്കത് കൊള്ളും നേരേ ! ആരെയും നോവിച്ചു ശീലമില്ലാ നേരു മറയ്ക്കാനും വയ്യെനിക്കു ! നേരിന്റെ പാതയാണെന്റെ മാർഗ്ഗം നേർവഴി വിട്ടു നടക്കില്ല ഞാൻ! ആരാന്റെ വാക്കുകൾ കേട്ടയുടൻ നേരെ...

ദേഹവിയോഗം മർത്ത്യജന്മം അന്ത്യമാകുകിൽ ദിവ്യമാം, അർത്ഥപൂർണ്ണമായ്, ഉണ്മയാണാർക്കും ദേഹമവസാനം ചിതയിലായൊരുക്കിയടക്കുന്നു ദൃഢതയും, വീര്യവും ചിന്തിച്ചരുമയാം സന്മനം ജഢമായി ചിതയിലായഗ്നിക്കിരയായി പട്ടടയിലമരും നിമിഷമോർത്താൽ ചാരുതമാം ചെറുപുഞ്ചിരി പോലുമേ ചാരമായ് തീരുന്ന നിമിഷം. ആത്മബന്ധനമേറും മനസ്സുകൾ മൺമറഞ്ഞീടിലും ആരിലും നൊമ്പരം അഭിനിവേശവുമേറ്റം കെട്ടടങ്ങീടുന്നു കാലംകഴിഞ്ഞാലും കരുതലായകതാരിൽ നിഴലായി കാണും മനോഗതി സ്മരണകളനേകമായ് സന്മനം നിതാന്തമായ് ബ്രഹത്വമായ് തളിരിട്ടു മറ്റേതാനും മനസ്സിലും കർമ്മബോധവുമകന്നു ജഢമായ മർത്യനേറെ ധന്യമായ് സാധ്യമായുള്ളതെല്ലാം കരസ്തമായ് നേടിയും, സാഹസമേറെ ഉരുവാക്കി സ്വായത്തമാക്കിയവയെല്ലാം കാലം...