പാഥേയം (കവിത)

✍️✍️ ഷിജി ജയരാജ്🔥🔥

ഇനി ഞാൻ ഉണർന്നിരിക്കാം

പൈതലിനോടായി ഉരച്ചവൾ .

ഇന്നേത് പാഥേയം

ജഠരാഗ്നിക്ക് ശമന

മാകുമെന്നറിയില്ല –

യെങ്കിലും ഓമനേ

കാത്തിരിക്കാം ഈ

വഴിത്താരയിൽ .

അടിവയർ കത്തുന്ന

വേദനയമർത്തിയവൾ

മാറിലേക്കണച്ചുടൻ

കുഞ്ഞു പൈതലെ

ഉണങ്ങി വരണ ഉഷ്ണമാം

സ്തന്യത്തിലമർന്നവൻ

കൈവിരൽ വായിലമർത്തി.

ക്ഷീരമല്ലെങ്കിലും നിർവൃതിയാലവൻ

താളം പിടിക്കുമാതായ

തൻ ആത്മരാഗത്തി-

ലൂളിയിട്ടു കിനാവില്ല , –

നിദ്രയിലേക്കും ….
.
മദ്ധ്യാഹ്നത്തിനെ

സഹിക്കുന്നതിനപ്പുറം

കത്തുന്ന വയറിന്റെ

രോദനം ആരുണ്ടിവിടെ

കേൾപ്പതിനായ് …
.
ആയിരം നാവു രുചിച്ച

എച്ചിലായാലും കുരുന്നിൻ

വിശപ്പകറ്റാൻ വരുന്നോരു

പാഥേയവും കാത്തിരിക്കുന്നു

സായന്തന കാറ്റുവരെ

ഇഴയുന്നു നിമിഷങ്ങൾ.

ബലിച്ചോറായി മാറുന്നു

ഇനിയുള്ള പാഥേയം ….