ചിരിയിൽ അൽപ്പം കാര്യം – (കാർട്ടൂൺ)

  അവനെത്തുമ്പോളേയ്ക്കും ചടങ്ങുകൾകഴിയാറായിരുന്നു. ആകാശമാകെ മഴക്കാർ, എപ്പോൾ വേണമെങ്കിലും മഴപെയ്തേക്കാമെന്നാരോ പറയുന്നുണ്ട്. കൂടിനിന്ന ആളുകളുടെ ഇടയിലൂടെ അകത്തേയ്ക്ക് നൂഴ്ന്നു കയറി. പെട്ടെന്നുണ്ടായ തിരക്കിൽ ആരക്കയോഅയാളെ തിരിഞ്ഞു നോക്കി.പരിചയക്കാരാരുമില്ലാത്തതുകൊണ്ട് ആരും തിരിച്ചറിയില്ല. അയാൾ ആശ്വസിച്ചു. ആകെ അറിയാവുന്ന ആളാണ് വെള്ളപുതച്ച്...

  ഹൃദയത്തിൻ മാറാപ്പിൽ ബന്ധങ്ങൾ നിറച്ച മൗനവേദനകളെ സ്വയം മൂടി ഞാൻ തെരുവിന്നിരുളിൽ നനഞ്ഞ ചിറക് - കുടഞ്ഞുണക്കി, ചേക്കേറിയൊന്നു മയങ്ങി.. പഞ്ചര,പക്ഷികളായ് കൂടില്ലാതവശരായ്. നായ്ക്കൾ നക്കിത്തുടച്ച,യുശ്ചിഷ്ടയിലക്കു- കീഴെ പശിയാലൊരു നുള്ള് വറ്റിനായ് പരതുന്ന ഞങ്ങളൾ,തെരുവിന്റെ മക്കൾ.! ഒരു നേരമെങ്കിലുമുണ്ണാനാകാതെന്നും കുഴികളിലാഴ്ന്നകണ്ണിൻദീനതയും,മൃ ഷ്ടാ- ന്നമുണ്ട്,സുഖംതേടുംമർത്യന്നരികിലെ ത്തും ബാല്യത്തെനിഷ്ക്കരുണമാട്ടിയക റ്റരുതേ.! ആരോ തെരുവിൽ വലിച്ചെറിഞ്ഞെച്ചിൽ ജീർണ്ണതയറിയാതെ ഭക്ഷിക്കും കുഞ്ഞിന്റെ, മിഴിയിൽ വിശപ്പിൻ ദൈന്യവും,നിദ്രയ്ക്ക്, രാത്രിയിൽ കൂടില്ലാത്ത പക്ഷികൾഞങ്ങൾ.. 💓ജയന്തി ശശി✍️

  യക്ഷിപ്പാലയെപ്പുലഭ്യം പറഞ്ഞ് ചെളികോരിപ്പൊത്തിയ വരമ്പിലൂടെത്തിയത് ഭയം കൊണ്ടെന്ന് മുഖം പറഞ്ഞില്ല പാവാടമുട്ടോളമുയർത്തിത്തെന്നാതെ യവൾ മുമ്പേ,,,, താളത്തിലങ്ങനെ പല്ലുകടിച്ച് പ്രാകിത്തീരുംമുമ്പേ തെന്നിവീണയെൻ്റെ കൈയ്യിലവളുടെ കൈയ്യ്..! പരലിനെപ്പിടിക്കാനെന്ന കളവിൻ്റെ കവിളിൽ തണുത്തൊരുമ്മ തന്നവളോടിപ്പോയി,,, വെറ്റമഷിത്തണ്ടവളറിയാതൊളിപ്പിച്ച പോക്കറ്റിൽ നിന്ന് ചെളി പുരണ്ടൊരു പരല് വെള്ളത്തിലേക്ക്,, മഷിത്തണ്ട് കരഞ്ഞ് തളർന്നെത്തിനോക്കി അകലെയൊരു നീണ്ട കൂവലായ് പുള്ളിപ്പാവാട മറഞ്ഞു,,, കവിളിലെത്തണുപ്പിൽ തൊട്ട് ചെളിമണ സുഗന്ധം ശ്വസിച്ച് യക്ഷിപ്പാലയ്ക്ക് നന്ദി പറഞ്ഞ്.... ചാണകത്തിണ്ണയിലിരുന്ന് ഇലഞ്ഞിമരച്ചില്ല വകഞ്ഞ് നിലാവ് തിരഞ്ഞാകാശത്തേക്ക് വെറ്റമഷിത്തണ്ട് പ്രണയദൂതുമായ്...