എന്റെ വിപ്ലവം (കവിത )

പ്രിയരേ ….!ഏവർക്കും മലയാളിമനസ്സിന്റെ വൃത്തകലികയിലേക്ക് സ്വാഗതം. ഞാൻ വിനോദ് പെരുവ.എന്നെ അദ്ധ്യാപകനായിട്ടൊന്നും കണക്കാക്കണ്ടാ..!!ഞാനും വൃത്തങ്ങളക്കുറിച്ച് പഠിക്കുന്നു.എനിക്കറിയാവുന്നത് ഇവിടെ പങ്കുവെക്കുന്നു.എന്നേക്കാളറിവ് കൂടുതലുള്ളവർ ഇവിടെയുണ്ടാകുമെന്ന ബോധ്യവും എനിക്കുണ്ട്.വൃത്തങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള നേഴ്സറിക്ലാസ്സാണെന്നു കരുതുക.സഹകരിക്കുമെന്ന് പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു. 😊🙏🏻 വൃത്തം എന്താണെന്നു പഠിക്കാൻ ഗുരു...

ഹൃദയാകാശത്ത്ഞാൻ നട്ടനക്ഷത്രക്കുഞ്ഞുങ്ങൾക്കൊക്കെയുംഇന്നലെനമ്മളൊരുമിച്ചുനനഞ്ഞനിലാവിന്റെ കുളിരായിരുന്നു. നീലാകാശപ്പരപ്പിനെമോഹിച്ചാണുതിരമാലകൾതാഴെ തുള്ളുന്നത്,എനിക്കു നിന്നോടുള്ളഅടങ്ങാത്തപ്രണയദാഹംപോലെ! നീഴൽവീണു മയങ്ങിയകുഞ്ഞോളപ്പരപ്പിൽവീണ്ടും വീണ്ടുംഅകാശരൂപംപ്രതിഫലിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നുഎന്നിൽ നിന്റേതെന്നപോലെ അല്ലെങ്കിലുംഎപ്പോഴാണ്നിന്നോടുള്ളപ്രണയംഎഴുതിത്തീർക്കാൻഎനിക്കായത്. നെരൂദയോ ജിബ്രാനോആയിരുന്നെങ്കിലുംമരിക്കുന്നതിനുമുന്നെനിന്നെയെഴുതിത്തീർക്കാനുംഅക്ഷരങ്ങളിൽആവാഹിക്കാനുംകഴിയുമായിരുന്നുവോ? എനിക്കുശേഷവുംബാക്കിവരുന്നതൂലികയിൽനിറമഷിയുമായിഎന്നാത്മാവ്കാത്തിരുന്നേനെ,നിന്റെയുദയങ്ങൾഅവസാനിക്കുവോളം,നിന്നെയെഴുതാൻ നിന്നെവായിക്കുമ്പോൾഹൃദയം ചുവക്കാറുണ്ട്.ചീകിയൊതുക്കിഇരുകവിളിലുംഉമ്മവച്ചുകൊണ്ടൊഴുകുന്നഅരുവിപോലുള്ളനിൻ മുടിയിഴകൾ,ഒന്നു തൊട്ടുനോക്കാൻഏതു കാറ്റാണുമോഹിക്കാത്തത് ആഭരണക്കസർത്തുകളേതുമില്ലാതെമോണലിസയിൽനിന്നുകടംകൊണ്ടൊരുചെറുപുഞ്ചിരിയുടെഭാവമെല്ലാമെടുത്തണിഞ്ഞ്നീയെന്നിലേക്കു നോക്കിചിരിക്കുമ്പോൾ,ആയിരം കവിതകളാണെൻഹൃത്തടങ്ങളിൽനിന്നുയിരെടുക്കുന്നത് ആ തുലാവർഷപ്പെയ്ത്തിന്റെഅലയൊലികളടക്കാൻ,മിഴികളെ തിരിച്ചെടുക്കാൻ,ഞാൻ നന്നേപാടുപെട്ടിരിക്കുന്നു നിൻ ചിരിമൊഴികളെന്നിൽപകർത്തിയിട്ടതിരമാലകൾ,നീയില്ലായ്മയിലുംഗസലുകളായെന്നിൽനിറയാറുണ്ട്. ഒടുവിലൊടുവിൽമണ്ണോടുചേർന്നാലും,നിന്റെയോർമ്മകൾമുളപൊട്ടിചുവന്നപൂക്കളുള്ളമരമായിടും കാറ്റിന്റെ കൂട്ടുപിടിച്ച്എന്റെ പൂമ്പൊടികൾതുറന്നിട്ട ചില്ലുജാലകംകടന്നുനിന്റെനീളൻ മുടിയിഴകളിൽവസന്തമായിടും. ഒടുവിൽനീ വരുമ്പോൾനിന്റെ...

കെട്ടിപ്പൊക്കിയ കോട്ടകൊത്തളങ്ങൾനിലം പതിക്കുന്നുസന്തതസഹചാരികൾ കണ്ടഭാവംനടിക്കാതെചുറ്റിനും നിന്നുപരിഹസിക്കുന്നുവാക്കുകളാകുന്നവാൾത്തലപ്പുകൾകൊണ്ട്ഹൃദയത്തിൽ നിന്നും ചുടുനിണംഒഴുകുന്നുഎവിടെയാണ് പിഴച്ചത്പവിത്രമായ പ്രണയംഒറ്റുകൊടുത്തവൾക്കുള്ള ശിക്ഷനടപ്പാക്കാൻ കൂട്ടുനിന്നവരൊക്കെഎവിടെസ്വമേധയാ ഒഴിഞ്ഞുപോയപ്രിയതമയുടെ  കരളുപിടയുന്നശാപമാണോഒന്നിനുമുകളിൽ ഒന്നായിചുറ്റിപ്പിണഞ്ഞ് തന്നെശ്വാസംമുട്ടിക്കുന്നത്ഏത് ന്യായാധിപന്റെ വിരൽതുമ്പിലാണ്മോക്ഷംപടവുകളോരോന്നുചവിട്ടിക്കയറുമ്പോഴുംപലകകൾ ഇളകി മാറുന്നതറിഞ്ഞില്ലപണത്തിനുമീതെ പരുന്തുകൾ വട്ടമിട്ടുപറന്നപ്പോൾകാലിന്നടിയിലെ മണ്ണുപോലുംഒലിച്ചുപോയികയ്യും കാലും ചങ്ങലക്കിട്ടുപൂട്ടി ആ...